Bank card

Rond april 2010 kreeg mijn moeder van haar bank een brief met een nieuw bankpasje. De pincode zou hetzelfde blijven.

Nu is mijn moeder af en toe behoorlijk verward, maar hoewel ze de pas niet vaak gebruikt heeft ze geen enkele moeite de pincode te onthouden. Desondanks zei ze na een aantal keren proberen dat de nieuwe pas niet werkte, en dat ze een melding kreeg dat hij was geblokkeerd.

Ik bekeek de passen eens, en ik snapte totaal niet waarom ze een nieuwe pas had gekregen, want de oude was nog geldig t/m 2012, de nieuwe t/m 2015.

Ik ging dus een keer samen met haar naar het winkeltje in Maartenshof, en zei tegen de caissiere dat ik eerst een vermoedelijk foute pas (de nieuwe) ging proberen, en als dat niet lukte een goede .

Ik had de pincode van mijn moeder ook ergens geregistreerd, dus ik wist zeker dat ik de goede had. De nieuwe pas was inderdaad geblokkeerd, de oude werkte gelukkig nog. Voorlopig had het probleem dus niet veel haast.

Een tijd later belde ik eens met de bank, en de enige oplossing was dat ik met mijn moeder langs zou komen. Aangezien mijn moeder toch graag een keer naar een paar winkels wilde hebben we er een uitstapje naar winkelcentrum Paddepoel (in het noorden van Groningen) van gemaakt. Daar zaten alle benodigde winkels bij elkaar.

De pas werd ge-reset, na ongeveer een half uur wachten. Bij banken en postkantoren sta je altijd een eeuwigheid in de rij, omdat ze daar blijkbaar streven naar een zo hoog mogelijk niveau van bureaucratie :-(. In elk geval kreeg mijn moeder door het re-setten 3 nieuwe kansen.

De 1e keer dat mijn moeder het probeerde lukte het meteen weer niet, dus de 2e keer heb ik het voor de zekerheid zelf geprobeerd. Het probleem kon hem er namelijk ook in zitten dat mijn moeder soms niet goed ziet, en dus op andere toetsen drukt dan haar bedoeling is. Ze draait ook nogal eens verkeerde telefoonnummers. Maar ook bij mij werkte de pincode weer niet.

Ik baalde als een stekker, want dat zou betekenen dat ik weer met mijn moeder naar de bank zou moeten vanwege geklungel van de bank. Inwendig vervloekte ik de bank al, en had ik het plan om ze in een telefoongesprek eens even flink de waarheid zeggen.

Aangezien ik daar moed voor moest verzamelen wachtte ik tot begin januari. Ik belde de bank, ik stond al in de wacht, en terwijl ik de pas bekeek viel me ineens iets op.

De pas stond op naam van E. Dalmolen, en niet van N. Dalmolen-Hoeksema. Toen ging er een lichtje branden. De pas was helemaal niet voor mijn moeder, maar voor mijn vader, aangezien ze een gedeelde rekening hebben. En mijn vader gebruikt zijn pas nooit, dus die had nog niets gemerkt van dat bv. de oude pas niet meer werkte.

Mijn vader wist zelfs de pincode niet meer, maar mijn moeder en ik meenden dat we hem nog wisten. Ik dus geprobeerd (had natuurlijk nog maar 1 kans), en inderdaad, hij deed het!! Weer een klus afgehandeld.