The mysterious cleaning woman

Photograph from the door of my room.
Long corridor is where I came from.
Close to the right is the other corridor.

De hele week na nieuwjaar had ik vrij. Ik werkte echter samen met mensen in de USA aan een probleem, en ik wilde wel een paar keer naar het werk om te zien of ze mijn hulp nog nodig hadden.

Maar ik wilde geen collega's tegenkomen, dus ik ging pas om ca. 1800 naar het werk. Kort voor ik bij mijn kamer ben, passeer ik een gang naar links. Toen ik mijn kamer binnenliep zag ik uit mijn ooghoeken dat uit die gang een zo te zien zeer aantrekkelijke, voor mij onbekende vrouwelijke schoonmaakster kwam. Normaal werken er op mijn verdieping mannelijke schoonmakers.

Omdat ik altijd tot 1900 werk, weet ik dat de schoonmakers meestal om ca. 1800 uur hun spullen opbergen en weggaan. Zij was dus duidelijk op weg naar het opberghok, en ik had een sterke drang (soms zijn de hormonen sterker dan jezelf :-) ) om te zien hoe ze er nou echt uitzag.

Dus ik pak vlug mijn rekje waar 6 plastic bekertjes in kunnen, en stuif naar de automaat die vlak bij dat opberghok is. Maar haastige spoed is zelden goed, dus ik stoot keihard mijn linkerschouder tegen de deurpost, zodanig zelfs dat ik een gekraak hoorde. En het is juist de schouder waarin ik al 3 jaar klachten heb, en waar ik al 1 jaar voor bij de fysiotherapeut loop. Lekker dus. En ik was uiteindelijk ook nog te laat om haar te zien.

Gelukkig lijkt het mee te vallen. Ik kan alle bewegingen maken en ik voel weinig pijn als ik er met mijn handen op druk. Gek genoeg doet het wel pijn als ik 's nachts op mijn linkerkant lig.